لقمان مقام علم و حكمت

• اين آفرينش خداست پس به من بنمايانيد آنها كه غير او هستند چه آفريده اند بلكه ظالمان در گمراهي آشكاري هستند

حلية الأولياء عن وَهب بن مُنَبِّه :

قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، اِعقِل عَنِ اللّه‏ِ ؛ فَإِنَّ أعقَلَ النّاسِ عَنِ اللّه‏ِ أحسَنُهُم عَقلاً ، وإنَّ الشَّيطانَ لَيَفِرُّ مِنَ العاقِلِ ، وما يَستَطيعُ أن يُكايِدَهُ .

حلية الأولياء

ـ به نقل از وَهْب بن مُنَبّه ـ: لقمان به پسرش گفت : «اى پسرم! درباره خداوند بينديش؛ چرا كه انديشه‏مندترينِ مردم درباره خداوند، بهترينِ مردم از جهت خردمندى است ، و شيطان از عاقل فرار مى‏كند و نمى‏تواند او را به دام اندازد» .

حلية الأولياء : ج 4 ص 35 ، البداية والنهاية : ج 9 ص 280 . 

 «هر كه شب را به صبح رساند و چهار نعمت خدا را ياد نكند مي ترسم كه نعمت خدا از او زائل گردد»

اَلحَمدُ للهِ الَّذِي عَرَّفَنِي نَفسَهُ وَلَم يَترُكنِي عُميانَ القَلبِ

ستايش خدا را كه خود را به من شناساند ومرا كوردل نگذاشت.

اَلحَمدُ للهِ الَّذِي جَعَلَنِي مِن أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلي اللهُ عَلَيهِ وَآلِه

ستايش خدا را كه مرا از امت حضرت محمّد صلي الله عليه و آله قرار داد.

اَلحَمدُ للهِ الُّذِي جَعَلَ رِزقِي فِي يَدَيهِ وَ لَم يَجعَل رِزقِي [وَ لَم يَجعَله] فِي أَيدِي النَّاسِ

ستايش خدا را كه روزيم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد.

اَلحَمدُ للهِ الَّذِي سَتَرَ ذُنُوبِي وَ عُيُوبِي [سَتَر ذَنبي] وَ لَم يَفضَحنِي بَينَ الخَلائِقِ

ستايش خدا را كه گناهانم وعيوبم را پوشاند ومرا در ميان مردم رسوا نكرد.

۱- وقتي به هم مي رسند سلام مي كنند.

۲- با هم مصاحفه ( رو بوسي ) مي كنند.

۳- براي هر كاري ان شاءالله مي گويند.

۴- از گناه استغفار مي كنند.

۵- ابتداي هر كاري بسم الله مي گويند.

۶- تا نام حضرت محمد صلي الله عليه و آله را مي شنوند صلوات مي فرستند.

از مرحوم حاج آقا مجتهدي نقل شد كه ميفرمودند: آقاي آخوند از آقاي نخودكي خواست كه او را موعظه كند. آقاي نخودكي گفت:

مــــــــرنــــــــــج و مـــــــــرنجـــــــان

آقاي آخوند گفت مرنجان را فهميدم يعني كسي را اذيت نكنم. ولي مرنج يعني چي؟ چطور ميتوانم ناراحت نشوم؟ مثلا وقتي بفهمم كسي مرا غيبت كرده يا فحش داده چطور ميتوانم نرنجم؟! آقاي نخودكي گفت: علاج آن است كه خودت را كسي نداني. اگر خودت را كسي ندانستي ديگر نمي رنجي.

همچنين عارف كامل مرحوم آقاي حاج اسماعيل دولابي نيز فرمود:

«خلاصه و لبّ اخلاق در دو كلمه است: مرنج و مرنجان»

آيت الله مجتهدي تهراني (ره) مي‌فرمودند:

هركجا كم آوردي؛ حوصله نداشتي؛ گرفته بودي؛ پول نداشتي؛ كار نداشتي؛ باطريت تموم شده بود؛

تسبيحت رو بردار و صد بار بگو: "استغفرالله ربي و اتوب اليه"

آروم ميشي...

استغفار آثار فوق‌العاده زيادي دارد و فقط براي آمرزش گناه و توبه نيست.